Dokument lokacyjny Płocka z roku 1237 wystawiony został przez biskupa płockiego Piotra I.

Przechowywany w Archiwum Diecezjalnym w Płocku jest prawdopodobnie jedynym z zachowanych w Polsce dokumentów lokacyjnych miasta na prawie polskim z okresu pierwszej połowy XIII wieku.

Sporządzony został na pergaminie, tzw. niemieckim, dwustronnie wygładzonym.

Dokument liczy 29 wierszy i fragment trzydziestego. Pieczęć biskupa Jakuba z XV wieku, przywieszona została do dokumentu prawdopodobnie w XVIII wieku, po ponownym zagięciu pliki.

Akt Lokacyjny – tłumaczenie Ewy Piórkowskiej