– Transplantacja to dla wielu pacjentów szansa na przedłużenie życia. Obowiązuje zasada domniemanej zgody. Oznacza to, że wszyscy jesteśmy potencjalnymi dawcami narządów po śmierci – informuje na portalu pacjent.gov.pl Ministerstwo Zdrowia i Narodowego Funduszu Zdrowia.

W naszym kraju nie ma oficjalnego rejestru „zgody”. Jest Centralny Rejestr Sprzeciwów. Każdy z nas jest potencjalnym dawcą, dopóki sam nie wyrazi sprzeciwu (art. 5 ust. 1 Ustawy z dnia 01 lipca 2005r o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, (Dz.U. z 2005 r. nr 169, poz. 1411)). Jeżeli nie wyrazimy sprzeciwu na pobranie po śmierci swoich narządów, to zachodzi domniemanie, że wyrażamy na to zgodę.

Każda osoba może wnieść sprzeciw poprzez:
– wpis w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów,
– w formie pisemnego oświadczenia, własnoręcznie podpisanego i noszonego przy sobie,
– ustną deklarację złożoną w obecności co najmniej dwóch świadków.

Decyzja o (nie)oddaniu po śmierci swoich narządów należy do każdego z nas. Poinformujmy zatem naszych bliskich o swojej decyzji w tej sprawie. Prawo nie daje uprawnień rodzinie do decydowania o pobieraniu bądź niepobieraniu cudzych komórek, tkanek i narządów w celu ich przeszczepienia innej osobie.

Medycyna transplantacyjna działa na pograniczu życia i śmierci. Trudno jest oswoić się ze śmiercią, a przy tym przyjąć do wiadomości, że śmierć bliskiego może być ratunkiem dla innej, żyjącej osoby. Pośmiertne oddanie narządów jest ostatnim, najcenniejszym darem, jaki człowiek może ofiarować drugiemu człowiekowi.

Informacje nt. transplantacji i Narodowym Programie Rozwoju Medycyny Transplantacyjnej można przeczytać na stronie:  https://pacjent.gov.pl/aktualnosc/jak-zostac-dawca-narzadow

Formularz sprzeciwu jest dostępny pod linkiem: https://www.poltransplant.org.pl/crs1.html#gsc.tab=0

opr. Ewa Janiszewska