Całe Wzgórze Tumskie pocięte jest urokliwymi alejkami spacerowymi, którymi można przejść od ZOO aż do parku za Domem Technika. Trasa, licząca około 5 km, prowadzi przez Wzgórze Dominikańskie poniżej domu, w którym urodził się i mieszkał poeta Władysław Broniewski i gdzie nadal można odpocząć pod rozłożystym dębem (pomnik przyrody), przy którym tworzył. Dalej mijamy Kościół na Górkach, ufundowany przez znanego z historii księcia Konrada Mazowieckiego (tego, który sprowadził do Polski Krzyżaków).

Kościół został wzniesiony dla Dominikanów w latach 1227-1237 z cegły, co było niezwykłe w owych czasach. Zachowane fragmenty murów i portal wskazują, że była to najstarsza ceglana budowla na Mazowszu.

Park za Tumem

Za katedrą znajduje się park, zwany przez płocczan „Za Tumem”, obsadzony kasztanowcami. Alejki prowadzą dalej wzdłuż korony skarpy, a po drodze mija się gotycką Wieżę Szlachecką dawnego zamku, pomnik Ludwika Krzywickiego, ławeczkę Jakuba Chojnackiego, dawny Pałac Biskupi (tył budynku), po prawej stronie widać „Małachowiankę”. Dalej ścieżka spacerowa biegnie obok hotelu „Starzyński” (Wzgórze Sieciecha), pomnika Bolesława Krzywoustego na placu Książęcym, kościoła farnego, dawnych spichlerzy, wreszcie klasztoru Mariawitów. Kończy się za Domem Technika w Parku na Zdunach, z którego już tylko krok nad Zalew Sobótka. Nabrzeże wiślane z koroną skarpy łączą schody i schodki, są one na każdym odcinku opisywanej trasy. W 2017 r. zakończył się remont potężnych schodów w sąsiedztwie przyczółka mostu i ulicy Mostowej. Przy pomniku Władysława Broniewskiego są kolejne, które zamieniają się podczas Audioriver SunDay w muzyczną scenę. W planach jest budowa w tym miejscu kolejki linowej, która połączy plac Obrońców Warszawy z bulwarami wiślanymi.

PUNKTY WIDOKOWE

Najpiękniejszą panoramę można podziwiać z punktów widokowych: za katedrą, przy Hotelu Starzyński i na Placu Książęcym, obok pomnika Bolesława Krzywoustego.

ILUMINACJA ZABYTKÓW

Wzgórze Tumskie z punktami widokowymi na Wisłę i jej drugi brzeg to miejsce, z którego w dzień można podziwiać urzekającą panoramę, wieczorem – zachody słońca, z których Płock słynie, a po zmierzchu – efektownie iluminowane strzeliste wieże kościołów i innych zabytków.

Ogromne wrażenie robi też najdłuższa w Europie (690 m) kolorowa iluminacja zabytkowego mostu. Ciężka, przytłaczająca za dnia stalowa konstrukcja, nocą zachwyca swą lekkością.

 W 2008 roku amfiteatr został gruntownie przebudowany i zadaszony. Obecnie jest miejscem wielu ciekawych wydarzeń artystycznych, między innymi Płockiej Nocy Kabaretowej, znanej z telewizyjnych transmisji.

ZABYTKOWY MOST

Warto przybliżyć historię zbudowanego w 1938 r. mostu drogowo-kolejowego im. Legionów Józefa Piłsudskiego. Zasłynął on z unikalnej konstrukcji, przytaczanej w czasach II RP jako przykład doskonałej myśli inżynierskiej. Łączy dwa brzegi wiślane – płaski po lewej stronie (dzielnica Radziwie) i wysoką skarpę po prawej, a różnica wysokości pomiędzy przyczółkami wynosi aż 8 metrów. Dlatego każde jego przęsło jest inne, musiało zostać indywidualnie zaprojektowane. Most był budowany przez dwa lata przez dwie firmy jednocześnie. Każda zaczynała ze swojego brzegu i spotkały się na środku Wisły.

Przeprawa była dwukrotnie wysadzana w powietrze (w 1939 i 1945 roku) i za każdym razem odbudowywana. Była też kilkakrotnie remontowana. Przy okazji iluminacji obiektu wymieniono latarnie, zastępując je tzw. „petkami”, które kształtem nawiązują do oryginalnych z 1938 roku z literką „P” (most im. Legionów J. Piłsudskiego).

Kamienne podpory podświetlono na kolor niebieski, spód kratownicy na czerwono, a boki – w kolorze bursztynowym. W środku kratownicy jest światło białe, które doskonale wydobywa każdy detal konstrukcji. Trzy kolory – żółty, czerwony i niebieski to barwy Płocka, które radni przyjęli w 1938 roku.