Rezerwacja wizyty

Dzień Sybiraka w Płocku

W południe na cmentarzu komunalnym odbyły się uroczystości patriotyczne z okazji 83. rocznicy napaści ZSRR na Polskę. Pod Memoriałem Sybiraków i Płocczan Pomordowanych na Wschodzie przedstawiciele samorządu Miasta Płocka i kombatantów złożyli kwiaty i zapalili znicze.

W imieniu społeczności Płocka kwiaty złożył zastępca prezydenta Roman Siemiątkowski oraz Remigiusz Bielewicz przewodniczący Związku Sybiraków w Płocku, Posłanka na Sejm RP Elżbieta Gapińska.  Odczytano Apel Poległych, a ksiądz kanonik Stefan Cegłowski odmówił modlitwę w intencji Sybiraków – ofiar sowieckiego totalitaryzmu. W uroczystościach wzięły udział poczty sztandarowe i uczniowie płockich szkół.

Przypomnijmy: Dzień Sybiraka jest obchodzony w rocznicę agresji Związku Radzieckiego na Polskę w dniu 17 września 1939 r. Na mocy tajnego porozumienia Józefa Stalina z Adolfem Hitlerem, w oparciu o podpisany 23 sierpnia 1939 r. w Moskwie układ  znany pod nazwą Pakt  Ribbentrop – Mołotow, ziemie II RP miały być podzielone między Niemcy i Sowietów na dwie części wzdłuż linii rzek Narew – Wisła – San. Wtedy komunistyczny i nazistowski totalitaryzm dokonały także podziału stref swoich wpływów na terenie Litwy, Łotwy, Estonii, Finlandii i Rumunii.

Od samego początku celem Stalina było unicestwienie Polski, a celem okupacji radzieckiej była całkowita sowietyzacja zajętych terenów II RP, zagarnięcie polskich dóbr materialnych i wprowadzenie radzieckiego sys­temu politycznego, a także eksterminacja i wynarodowienie ludności pochodzenia polskiego.

Sowiecki totalitaryzm skutecznie realizował wyznaczone przez Stalina cele. W pierwszych miesiącach okupacji represje objęły około l milion obywateli polskich uwięzionych i wysiedlonych. W pierwszej kolejności NKWD aresztowało żołnierzy i oficerów, przedstawicieli polskiej inteligencji, pracowników administracji państwowej, terytorialnej, nauczycieli, lekarzy, przemy­słowców i właścicieli majątków ziemskich na kresach II RP. Od początku 1940 r. rozpoczęły się deportacje Polaków do Kazachstanu, do północnej części ZSRR oraz na Syberię. Z terenów włączonych do ZSRR wywie­ziono około 400 tysięcy osób. Blisko 80 tysięcy deportowanych zmarło wskutek trudnych warun­ków transportu, głodu i zimna. W ramach sowietyzacji terenów Polski pod okupacją sowiecką skonfiskowano majątki ziemskie, przeprowadzono nacjonalizację polskiego przemysłu, transportu, ban­ków. Na wsiach wprowadzono przymusową kolektywizację. Doprowadzono do pauperyzacji ekonomicznej Polaków poprzez wymianę waluty wprowadzając rubla na miejsce złotego według sztucznego stosunku 1:1. Efektem przymusowej paszportyzacji, czyli nadawania obywatelstwa radzieckiego wszystkim osobom, które w dniach l i 2 listopada 1939 miesz­kały na ziemiach polskich włączonych do ZSRR, było wcielenie około 200 tysięcy polskich mężczyzn do Armii Czer­wonej. Zamknięto polskie wydawnictwa i zlikwidowano polską prasę. Zlikwidowano organizacje polityczne, społeczne, gospodarcze, kulturowe i młodzieżowe. Zamknięto gazety i czasopisma niezależnie od ich kierunku ideowego czy narodowości wydawców. Do dziś w naszej świadomości symbolem sowieckiej agresji, okupacji i zbrodni jest Katyń. Decyzją Józefa Stalina i Ławrientija Berii polscy oficerowie, bezbronni jeńcy, zostali bestialsko zamordowani strzałem w głowę w kwietniu i maju 1940 r. wyłącznie ze względu na bycie Polakiem. Ten los sowieci przewidzieli dla 26000 naszych rodaków, którzy od 3 kwietnia do 19 maja 1940 roku, każdego dnia, setkami byli wywożeni i mordowani strzałem w potylicę.

Przy Memoriale Sybiraków w Płocku w wolnej i niepodległej Polsce, lokalna społeczność oddała hołd ofiarom komunistycznego terroru i radzieckiej okupacji, zamordowanym w Katyniu, Twerze, Miednoje, Chersoniu, Kuropatach na Białorusi, Kijowie- Bykowni i Charkowie na Ukrainie oraz w innych jeszcze nie odkrytych miejscach. Oddała hołd naszym rodakom, którzy zginęli w czasie deportacji i w mordowniach NKWD oraz ofiarom niewolniczej pracy GUŁGU w łagrach Kołymy, Workuty, Komi.

K. Kozłowski